Eksperymentalny bezpilotowy samolot X-43A zbudowany przez agencję kosmiczną NASA osiągnął na krótko 16 listopada 2004 roku szybkość prawie dziesięciokrotnie przekraczającą szybkość dźwięku, dokładnie 9,8 machów, co stanowi prawie 12000km/h. (jeden mach jest to prędkość równa prędkości dźwięku w powietrzu i równa się 340m/s lub inaczej 1200km/h). W ten sposób pobity został poprzedni rekord prędkości, ustanowiony przez samolot takiego samego typu kilka miesięcy temu, kiedy maszyna osiągnęła szybkość siedmiokrotnie przekraczającą szybkość dźwięku.
Samolot X-43A napędzany jest przez silnik rakietowy wykorzystujący do spalania tlen atmosferyczny, inaczej jak tradycyjny silnik rakietowy, pobierający tlenu ze zbiornika. Umożliwiło to znaczne zmniejszenie wagi samolotu. Mierzy on tylko 3,5 metra długości, a rozpiętość skrzydeł sięga ledwie 1,5 metra i waży jedną tonę. W samolocie tym nie ma żadnych turbin, sprężarek ani ruchomych części. Powietrze wlatujące specjalną dyszą pod dziobem, jest sprężane wyłącznie dzięki samej ogromnej prędkości oraz geometrii samolotu. Przelatując przez komorę spalania reaguje z paliwem, którym jest wodór.
Samolot ten nie wystartował sam z powierzchni Ziemi. Najpierw wyniesiony on został na dużą wysokość przez zmodyfikowany bombowiec B-52. Na wysokości 12 km odłączył się wraz z rakietą Pegasus. Ta wyniosła prototyp na wysokość 33,5 km, rozpędziła go do około 6000 km/h i pozostawiła w powietrzu. Następnie załączono właściwy silnik odrzutowy i samolot rozpędził się do rekordowej prędkości w ciągu około 10 sekund. W tym czasie przekazywał wszelkie informacje na temat funkcjonowania silnika. Po osiągnięciu rekordowej szybkości, samolot spadł do oceanu i uległ zniszczeniu.
Zdaniem agencji NASA, tego rodzaju silniki umożliwią tańsze, bezpieczniejsze i szybsze podróżowanie w górnych warstwach atmosfery. Mógłby zabierać na pokład więcej paliwa, towarów lub ludzi, w ciągu kilku godzin dotrzeć do każdego celu na naszej planecie i wrócić bez międzylądowania czy tankowania w locie. Mógłby również grać główną rolę w pierwszym etapie (atmosferycznym) wznoszenia statków i ładunków na orbitę.
Najszybszym seryjnie produkowanym samolotem z silnikiem odrzutowym był słynny SR-71 Blackbird, poruszający się z maksymalną prędkością nieco ponad 3 machów, którego amerykańska armia wykorzystywała do zadań szpiegowskich.